Czytelnia on-line

Choroby wieku podeszłego Terapia 2025, 2 ( 445 ) :  70  -  74

Depresja lekooporna w starości

Treatment-resistant depression in elderly

Summary: Late-life depression is combined with increased disability, functional decline, and premature mortality from somatic illnesses or suicide. Risk factors that may increase risk of late-life depression include loneliness, social isolation, chronic physical illness, traumatic situations, and personality traits. Approximately 50% of individuals with late-life depression do not respond adequately to first-line antidepressant therapy. Individual patient’s factors to treatment resistance, past medication trials and their adequacy of dose and durations, severity of treatment resistance, risk of drug interactions should be evaluated. Non-pharmacological interventions that may improve outcome include cognitive training, psychotherapy, physical activity, and dietary modifications. An augmentation with atypical antipsychotics, bupropion, or lithium is recommended. For older patients with severe treatment-resistant depression except medication (switching or augmentation antidepressants) also electroconvulsive therapy, esketamine, and rTMS is recommended.
Keywords: late-life depression, treatment-resistant depression, antidepressant treatment
Słowa kluczowe: depresja wieku podeszłego, depresja oporna na leczenie, leczenie przeciwdepresyjne

Na zaburzenia psychiczne w wieku powyżej 60 lat cierpi ok. 14% osób na świecie, co wg szacunków World Health Organization (WHO) odpowiada za 10,6% niesprawności zdrowotnej wyrażonej wskaźnikiem lat życia skorygowanych o czas niesprawności (disability-adjusted life years, DALYs) w tej grupie wiekowej. Najczęstszymi zaburzeniami u osób starszych są depresja i lęk (1). Depresja w wieku podeszłym wiąże się ze zwiększeniem niepełnosprawności, z pogorszeniem funkcjonowania, przedwczesną śmiercią z powodu chorób somatycznych lub samobójstwem (2). Badania wykazują, że średnie rozpowszechnienie depresji wśród osób starszych wynosi 31,74% (3). W polskich badaniach populacyjnych PolSenior2 częstość występowania depresji w populacji osób starszych oceniono na 23% (4). Zaburzenia depresyjne w tej grupie osób są zbyt rzadko rozpoznawane i leczone – z uwagi na traktowanie tych zaburzeń jako elementu obrazu procesu starzenia (5). Obraz kliniczny depresji u osób starszych może być inny niż w młodszych grupach wiekowych – dominują skargi somatyczne i apatia w przeciwieństwie do smutku (6).

Zdjęcie: Photogenica.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.

Inne prace autorów:

Dodaj komentarz