Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest jedną z typowych chorób dzieci do 3. r.ż. Zwykle dotyczy pacjentów między 3. m.ż. a 5. r.ż. Aż 85% przypadków AZS rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie i dotyczy wyłącznie dzieci (1). Patogeneza choroby jest złożona, u podstaw leży kilkanaście mutacji genu kodującego filagrynę (FLG), białka spajającego desmosomów. Pewną rolę przywiązuje się także do zwiększonego wytwarzania IgE, choć tu dane genetyczne nie są spójne (2‒6).
Klinicznie AZS manifestuje się występowaniem grudki wysiękowej na podłożu rumieniowym (w fazie ostrej), lichenifikacją (w fazie przewlekłej) oraz nadkażeniami bakteryjnymi, drożdżakowymi i wirusowymi. Należy podkreślić, że do rozpoznania choroby konieczne jest spełnienie kryteriów Rajki i Hanifina. Niemniej, ze względu na ich niską znajomość, od kilku lat postuluje się rozpoznawanie AZS na podstawie:
◼ typowego wykwitu podstawowego;
◼ typowej lokalizacji (zmiennej z wiekiem);
◼ świądu skóry;
◼ nawrotowego przebiegu z okresami remisji i zaostrzeń.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.