Encefalopatia wątrobowa (EW) jest jednym z poważniejszych powikłań zaawansowanej marskości wątroby. Definiuje się ją jako potencjalnie odwracalny zespół objawów neuropsychiatrycznych, rozwijający się w przebiegu ostrej lub przewlekłej niewydolności wątroby. Objawy te obejmują szerokie spektrum kliniczne: od minimalnego upośledzenia funkcji poznawczych, które można zdiagnozować tylko za pomocą testów psychometrycznych i zapisu elektroencefalograficznego, do głębokich zaburzeń świadomości i zachowania. Zaburzenia poznawcze obejmują myślenie, postrzeganie, pamięć, zaburzenia funkcji nerwowo-mięśniowych, dezorientację, zmiany nastroju, problemy z wyraźnym mówieniem, rysowaniem i pisaniem, zaburzenia zasypiania, nadmierną senność, czasem drżenie rąk. Wraz z progresją choroby spektrum objawów klinicznych poszerza się, ostatecznie prowadząc do rozwoju śpiączki wątrobowej. Szacuje się, że w przebiegu marskości wątroby EW pojawia się u 30–40% chorych. Ryzyko wystąpienia pierwszego epizodu w ciągu 5 lat wynosi 5–25%. Poprawa funkcji wątroby zazwyczaj prowadzi do regresji objawów EW, chociaż niekiedy zmiany neuropsychiatryczne ulegają utrwaleniu (1,2).

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.