Antybiotykoterapia pozaszpitalnego zapalenia płuc w codziennej praktyce

Medycyna rodzinna Terapia 2024, 9 ( 440 ) : 45 - 49

Antybiotykoterapia pozaszpitalnego zapalenia płuc w codziennej praktyce

Antibiotic therapy of community-acquired pneumonia in daily practice

Autorzy:

Summary: Pneumonia is one of the leading causes of morbidity and death worldwide. Community-aquired pneumonia (CAP) is defined as an acute infectious disease of the lower respiratory tract with pulmonary parenchyma involvement in patients who have not been hospitalized and are not under long-term health care. Symptoms of pneumonia include fever above 38℃, tachypnoe, tachycardia, cough, dyspnea, confusion, focal auscultatory changes. In advanced stages of the disease, respiratory failure of different severity may occur, requiring oxygen supplementation and/or mechanical ventilation. Bacteria are the predominant etiologic factor of CAP, followed by viruses and rarely fungi. The most common bacteria that cause CAP are Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae and Mycoplasma pneumoniae. The occurence of CAP generates high costs worldwide. Empirical selection of antibiotic therapy is crucial for the treatment of patients with pneumonia. To reduce antibiotic overuse, resistance and side effects, effective and individualized antibiotic treatment is necessary. Early control of therapy should be planned, and management should include early conversion to oral treatment, eventual correction according to microbiological results, and short-term antibiotic course that takes into account clinical stability criteria. This article summarizes the current recommendations for antibiotic therapy of outpatient and inpatient pneumonia, taking into account the current 2019 ATS/IDSA and 2023 ERS/ ESCIMID/ESCMID/ALAT guidelines.

Keywords: community-acquired pneumonia, antibiotic therapy, antibiotic stewardship, etiology, clinical practice, adults

Słowa kluczowe: pozaszpitalne zapalenie płuc, antybiotykoterapia, zarządzanie antybiotykami, etiologia, praktyka kliniczna, dorośli

Zapalenie płuc stanowi jedną z głównych przyczyn zachorowań i zgonów na całym świecie. Pozaszpitalne zapalenie płuc (PZP) definiowane jest jako ostra choroba infekcyjna dolnych dróg oddechowych z zajęciem miąższu płucnego u pacjentów, którzy nie byli hospitalizowani ani nie mają codziennego kontaktu z długoterminową (w tym ambulatoryjną) opieką zdrowotną i personelem medycznym (1,2). W 2015 r. zapalenie płuc stanowiło ósmą główną przyczynę zgonu w Stanach Zjednoczonych, czwartą przyczynę zgonów na całym świecie oraz główne źródło śmiertelności w krajach o niskim statusie ekonomicznym (3). Zapadalność na PZP w Europie waha się od 20,6 na 10 tys. w Islandii do 79,9 na 10 tys. osobolat w Wielkiej Brytanii. (4). W Polsce nie prowadzi się rejestru PZP, stąd trudno jednoznacznie określić rzeczywistą zapadalność na terenie kraju, lecz szacunkowe dane z 2016 r. określały tę wielkość na poziomie 5–12 przypadków na 1000 osób (5). Czasy pandemii COVID-19 niewątpliwie wpłynęły na zwiększoną liczbę rejestrowanych PZP o etiologii SARS-CoV-2 w czasie zwiększonej liczby zakażeń w naszym kraju, szczególnie w erze przed wprowadzeniem szczepień ochronnych (6).

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.

Czytelnia on-line

Medycyna rodzinna Terapia 2024, 9 ( 440 ) : 45 - 49