Stosowanie doustnych leków przeciwwirusowych o dowiedzionej skuteczności oraz akceptowalnym profilu bezpieczeństwa stało się standardem postępowania. Powszechnie wykorzystywane są acyklowir i oseltamiwir oraz, w wybranych grupach pacjentów, skojarzona terapia zakażonych ludzkim wirusem niedoboru odporności (human immunodeficiency virus, HIV) lub wirusem zapalenia wątroby typu C (WZW C). Ta ostatnia, oparta na lekach o bezpośrednim działaniu przeciwwirusowym (direct antiviral agents, DAA), pozwoliła nawet na eradykację wirusów z przewlekłe zakażonego organizmu. Pomimo dostępu do różnych leków skutecznych przeciwko wirusom grypy A i B najczęściej stosowane i dostępne dla pacjentów w każdym wieku jest leczenie oseltamiwirem. Terapia rozpoczęta w ciągu 48 godz. od pojawienia się pierwszych objawów skraca czas trwania grypy, chroni przed jej powikłaniami oraz zmniejsza ryzyko hospitalizacji. Wieloletnie i powszechne stosowanie oseltamiwiru nie doprowadziło do rozwoju problemu lekooporności. W czasie epidemicznego wzrostu zachorowań na grypę podanie tego leku nie musi być poprzedzone potwierdzeniem etiologii zakażenia. Terapię oseltamiwirem zaleca się zwłaszcza w grupach ryzyka ciężkiego przebiegu i następstw grypy.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.