W gabinecie lekarza rodzinnego Terapia 2018, 12 ( 371 ) : 38 - 45
Endotypy i fenotypy atopowego zapalenia skóry. Implikacje terapeutyczne
Endotypes and phenotypes of atopic dermatitis. Therapeutic implications
Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest najczęstszym przewlekłym zapalnym schorzeniem skóry na świecie (1,2), które dotyka średnio 15–30% dzieci i 2–10% dorosłych (3). Choroba stanowi obciążenie socjoekonomiczne, ponieważ znacznie obniża jakość życia pacjentów i ich rodzin (4,5). Obecna wiedza dotycząca AZS zwiększyła się w ciągu ostatnich lat, głównie z powodu znacznych postępów w dziedzinie epidemiologii i genetyki. Wiele pionierskich odkryć rozwikłało genetyczne predyspozycje leżące u podstaw dysfunkcji bariery naskórkowej, a także mechanizmy immunologiczne działające jako siły napędzające przewlekłe zapalenie i wywołujące pojawienie się reakcji zapalnej i uczulenia kontaktowego za pośrednictwem IgE (1).
Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.
Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.
Dodaj komentarz