Czytelnia on-line

W gabinecie lekarza rodzinnego Terapia 2018, 3 ( 362 ) :  62  -  71

Emolienty w leczeniu atopowego zapalenia skóry: mechanizm działania i analiza składu preparatów dostępnych w Polsce

Emollients in the treatment of atopic dermatitis: mechanism of action and composition analysis of preparations available in Poland

Summary: Emollients are agents for external use which moisturize, lubricate and make skin more elastic. Due to their properties in dermatology, they have the most established position in the treatment of atopic dermatitis (AD). The main task of emollients is to restore the damaged epidermal barrier and its function, by reducing skin dryness and preventing exacerbations of the disease. This effect is achieved by means of various mechanisms: an occlusion effect, binding and maintenance of water within the stratum corneum, and by providing lipid or protein components that are missing in the altered layer of the epidermis. Emollients are mixtures of hydrophobic and hydrophilic components forming an emulsion with two possible types: oil in water or water in oil. Currently, a large range of emollient products is available on the pharmaceutical market, which are divided by the way they are obtained (plant, animal, petroleum derivatives, fatty acid derivatives). Choosing a particular product, it is necessary to familiarize oneself with its composition, since this decides about the specific properties of the product.
Keywords: atopic dermatitis, emollients, emollients classification.
Słowa kluczowe: atopowe zapalenie skóry, emolienty, podział emolientów.

Atopowe zapalenie skóry (AZS) jest przewlekłą chorobą z okresami remisji i nawrotów (1). Patogeneza AZS ma złożony charakter i obejmuje czynniki genetyczne, immunologiczne i środowiskowe. Kluczową cechą choroby jest utrata funkcji bariery naskórkowej prowadząca do uogólnionej suchości skóry, a cechą typową – obecność wielopostaciowych zmian skórnych i świądu (1,2).

Patogeneza AZS wciąż nie została w pełni wyjaśniona. Przyjmuje się, że uszkodzona bariera naskórkowa powoduje zwiększoną przeznaskórkową utratę wody (transepidermal water loss, TEWL), jak również zwiększoną kolonizację i penetrację przez mikroorganizmy i alergeny, co wywołuje reakcje immunologiczne (1).

Zdjęcie: Wikipedia.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.

Inne prace autorów:
  • mgr Monika Marko Zakład Immunopatologii, Katedra Alergologii, Immunologii i Dermatologii, Wydział Nauk Biomedycznych i Kształcenia Podyplomowego, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
  • mgr Małgorzata Pietrusiewicz Zakład Immunopatologii, Katedra Alergologii, Immunologii i Dermatologii, Wydział Nauk Biomedycznych i Kształcenia Podyplomowego, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
  • prof. dr hab. n. med. Rafał Pawliczak Zakład Immunopatologii, Wydział Lekarski, Uniwersytet Medyczny w Łodzi

Dodaj komentarz