Zapalenia zatok przynosowych (ZZP) są poważnym problemem medycznym (1,2). Podczas ostrego zapalenia zatok (OZZ) aż 88% pacjentów nie jest w stanie pracować lub uczyć się. Dla 43% chorych wykonywanie prostych czynności życiowych jest niemożliwe. OZZP dotyczy rocznie 6‒15% populacji. Nieco inaczej sytuacja przedstawia się w przewlekłym zapaleniu zatok przynosowych (PZZP), tu częstość populacyjna to 5‒12%/rok. Częstość występowania tej choroby w losowej populacji pacjentów zgłaszających się do lekarzy rodzinnych wynosi 11,9% (3). Gdy ta sama populacja została oceniona po kolejnych 6 miesiącach, okazało się, że nadal 4,7% ma objawy przewlekłego zapalenia zatok, mimo wdrożonego leczenia. Stąd też konieczność poprawy diagnostyki i terapii tego schorzenia. Należy podkreślić, że zarówno ostre, jak i przewlekłe zapalenie zatok powinno być leczone w pierwszej linii przez lekarza rodzinnego, pediatrę czy internistę (4). Leczenie przewlekłego zapalenia zatok stanowi poważny koszt dla budżetu. W USA jest to 2609 USD rocznie/pacjenta z PZZP, a w Europie 1861 euro/rok/pacjenta z PZZP (4). Należy podkreślić, że do kosztów bezpośrednich należy dodać kosz-ty pośrednie, wynikające z niskiej produktywności pacjentów albo absencji chorobowej.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.