Zawartość potasu w organizmie człowieka o wadze 70 kg wynosi ok. 3500 mmol (tj. ok. 150 g; ok. 50 mmol/kg m.c.) potasu. Większość potasu, tj. 98% znajduje się wewnątrzkomórkowo, natomiast pozostałe 2% zlokalizowane jest w przestrzeni zewnątrzkomórkowej (1). Głównym rezerwuarem potasu w ustroju są komórki mięśni szkieletowych, które zawierają 75% całkowitej ilości potasu w organizmie (ok. 2700 mmol). Warto wspomnieć, że duża ilość potasu znajduje się również w erytrocytach. W erytrocytach stężenie potasu wynosi około 160 mmol/l, co powoduje, że nawet przy niewielkiej hemolizie może dojść do znacznego zwiększenia kaliemii (2). W osoczu znajduje się jedynie 1% całkowitej ilości potasu w organizmie (10‒15 mmol). Stężenie potasu w osoczu jest około 30-krotnie mniejsze niż wewnątrz komórek (4‒5 mmol/l versus 140 mmol/l). Tak duży gradient stężenia potasu (szczególnie pomiędzy przestrzenią zewnątrzkomórkową a cytoplazmą komórek mięśni szkieletowych) utrzymywany jest dzięki aktywności pompy sodowo-potasowej (ATP-aza 3Na+/2K+) (3). Stężenie potasu w przestrzeni zewnątrzkomórkowej jest główną determinantą decydującą o zmianach potencjału spoczynkowego komórek, a tym samym ich zdolności do pobudzenia i przewodzenia impulsów. Zmniejszenie stężenia potasu w przestrzeni zewnątrzkomórkowej doprowadza do zwiększenia różnicy potencjału pomiędzy przestrzenią zewnątrzkomókową a wnętrzem komórki, czyli do repolaryzacji (4,5).

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.