W związku ze sposobem, w jaki organizowane jest kształcenie medyczne, oczekujemy najczęściej, że proces diagnostyki i leczenia będzie przebiegał w sposób logiczny, wyznaczony określonymi regułami płynącymi z wiedzy medycznej i prowadził do przewidywalnych, wynikających z tej logiki i wyznaczonych reguł rezultatów. Nie zawsze jednak tak jest. Dotyczy to nie tylko dziedziny psychiatrii, ale w każdej dziedzinie medycyny napotykamy sytuacje wymykające się prostym zasadom przyczyny i skutku, podręcznikowej wiedzy medycznej, a reakcje pacjentów na zastosowane wobec nich leczenie konfrontują nas często z zaskakującymi zjawiskami. Nie znaczy to wcale, że te nieoczekiwane zjawiska pojawiają się bez uchwytnych przyczyn. Mają one swoje przyczyny, które można ujawnić, zrozumieć, a czasami przewidywać. Są one jednak uwarunkowane subiektywnymi, psychologicznymi i indywidulanymi znaczeniami nadawanymi diagnostyce i leczeniu przez pacjentów.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.