Niewydolność serca (NS) to poważny problem kliniczny i ekonomiczny, dotykający nawet 2% populacji krajów rozwiniętych (1). Szacuje się, że liczba przypadków NS na świecie wynosi niemal 38 milionów i wciąż wzrasta. Skalę tego problemu w Polsce w schematyczny sposób przedstawiono na rycinie 1.
U podłoża objawów klinicznych towarzyszących NS leżą nieprawidłowości strukturalne i funkcjonalne skutkujące upośledzeniem napełniania komór lub zmniejszonym wyrzutem krwi w czasie skurczu (2). Do najważniejszych przyczyn NS należą: choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze, cukrzyca, a także zaburzenia rytmu serca i wady zastawkowe (1). W praktyce NS dzieli się na podtypy zdefiniowane na podstawie wartości frakcji wyrzutowej lewej komory (left ventricle ejection fraction, LVEF). Niewydolność serca z obniżoną LVEF (heart failure with reduced ejection fraction, HFrEF) rozpoznajemy, gdy wynosi ona ≤ 40%, zaś z zachowaną LVEF (heart failure with preserved ejection fraction, HFpEF), jeżeli LVEF ≥ 50%. Pacjenci z LVEF pomiędzy 40 a 50% są klasyfikowani jako NS z pośrednią EF (heart failure with mid-range ejection fraction, HFmrEF).

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.