Inhibitory pompy protonowej (proton pump inhibitors, PPI) są grupą leków, które skutecznie blokują wydzielanie kwasu żołądkowego poprzez nieodwracalne wiązanie i hamowanie pompy ATP-azy wodorowo-potasowej, enzymu mikrokosmków komórek okładzinowych żołądka. Odkrycie PPI w latach 70. ubiegłego wieku było krokiem milowym w leczeniu wszystkich stanów patologicznych wywołanych działaniem kwasu solnego. W porównaniu z wcześniej wykorzystywanymi środkami, takimi jak: antagoniści receptora histaminowego H2, syntetyczne analogi prostaglandyn czy leki antycholinergiczne, PPI cechowały się lepszą tolerancją i bezpieczeństwem stosowania u pacjentów. W konsekwencji stały się jedną z częściej wykorzystywanych grup leków i w wielu sytuacjach, szczególnie u osób starszych, wprowadzane są bez uzasadnienia (1,2). Niestety, długotrwała terapia niesie ze sobą ryzyko wielu działań niepożądanych, szczególnie wśród starszych chorych. Dlatego w ostatnich latach zalecana jest dokładna analiza wskazań do przewlekłego stosowania PPI, a w niektórych sytuacjach ‒ podejmowanie prób wycofania tej grupy leków.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.