Czytelnia on-line

W gabinecie lekarza rodzinnego Terapia 2021, 11 ( 406 ) :  54  -  60

„Depresja maskowana” – zarysowanie problemu i opis przypadku

Depression masked by somatic symptoms: Outline of the problem and clinical vignette

Summary: “Masked depression” is a clinical manifestation of depressive episodes in which typical symptoms like lowered mood, anhedonia and tiredness/lack of energy are only discreetly expressed or completely absent. Symptoms that are the cause of medical consultation requested by the patient are predominantly somatic or evoke associations with the non-depressive symptomatology of other mental disorders. These symptoms include insomnia, pain syndromes, a variety of somatic complaints, anxiety, obsessiveness, hypochondriasis etc. Although “masked depression” is widespread, it is often underdiagnosed and therefore incorrectly treated. Patients with “masked depression,” especially with somatic symptoms, mostly visit general practitioners or specialists in all areas of medicine except psychiatry. The paper describes depressive episodes with atypical clinical manifestations along with a list of the most common forms of “masked depression.” The clinical vignette illustrates an example of this kind of depressive episode in the context of proper diagnosis and treatment.
Keywords: “masked depression”, equivalent to depression, depression masks, diagnostics
Słowa kluczowe: „depresja maskowana”, ekwiwalent depresji, maski depresji, diagnostyka

Diagnoza „depresji maskowanej” nie występuje formalnie w Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych, czyli w ICD-10 (International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems, 10th edition) (1). Jednak utrzymywanie się tego terminu w praktycznym użyciu wskazuje, że kryje się za nim jakaś ważna i użyteczna praktycznie treść. Diagnoza ta mówi nam bowiem o sytuacji, w której objawy podawane przez pacjenta nie odpowiadają typowym skargom zgłaszanym przez osoby w depresji, a dokładniej temu, co uważane jest za typowe skargi pacjentów depresyjnych. Na przykład pacjent nie relacjonuje w czasie wizyty u lekarza odczuwania smutku, przygnębienia czy obniżenia energii do działania. Może wręcz zaprzeczać dostrzeganiu u siebie tego rodzaju stanów. Inaczej mówiąc, skargi pacjenta nie odpowiadają „typowym” objawom depresyjnym, jeśli są one widziane w sposób wąski i wybiórczy na podstawie zoperacjonalizowanych kryteriów objawów epizodu depresyjnego opisanych w punktach w klasyfikacji ICD-10. Jeżeli jednak popatrzeć w pełniejszy sposób na całe spektrum objawów zespołów depresyjnych (mimo iż pacjent z „depresją maskowaną” nie opisuje objawów typowo spostrzeganych przez lekarzy jako objawy depresyjne), to postawienie diagnozy depresji staje się możliwe. W takim szerszym ujęciu skargi okazują się wynikać z depresji, ale subiektywnie przeżywanej i opisywanej poprzez inne niż zazwyczaj postrzegane jako depresyjne doznania i objawy.

Zdjęcie: Pixabay

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.

Inne prace autorów:

Dodaj komentarz