Mikroangiopatie zakrzepowe (thrombotic microangiopathies, TMAs) stanowią szeroką grupę chorób, których istotą jest uszkodzenie śródbłonka w mikrokrążeniu ‒ powstają zakrzepy w kapilarach i arteriolach, co doprowadza do niedokrwienia tkanek i niewydolności zajętego narządu. Mikroangiopatia zakrzepowa jest rozpoznaniem morfologicznym, a klinicznym odpowiednikiem jest najczęściej zespół hemolityczno-mocznicowy (haemolytic-uraemic syndrome, HUS) lub rzadziej zakrzepowa plamica małopłytkowa (thrombotic thrombocytopenic purpura, TTP). Zakrzepy upośledzają mikrokrążenie i dochodzi do odkształcania się erytrocytów przeciskających się przez sieć włóknika. Na skutek mechanicznego uszkodzenia erytrocytów powstają fragmentocyty (schistocyty) w mechanizmie nieimmunologicznym. Liczba płytek obniża się istotnie (małopłytkowość ze zużycia) lub w niektórych przypadkach może zmniejszyć się o 25% w stosunku do wartości wyjściowej. W przypadku lokalizacji nerkowej rozwija się ostre uszkodzenie nerek. Lokalizacja pozanerkowa występuje u min. 20% pacjentów i dominują objawy zajęcia ośrodkowego układu nerwowego, rzadziej stwierdza się zajęcie serca, płuc czy przewodu pokarmowego (1,2).

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.