Czas pandemii wiąże się z gwałtownym rozwojem nie tyle technologii komunikacji internetowej, co rozmaitych form wykorzystywania internetu w medycynie. Platformy i rozwiązania, które jeszcze niedawno określano mianem „innowacyjnych”, dziś stają się normą. To co budziło zachwyt i podziw, staje się obiektem prostego oczekiwania ze strony pacjentów i lekarzy. Zjawiska te powodują, że różnorodne wątpliwości prawne, które do tej pory były zaszyte w rozwiązaniach incydentalnych i szczególnych, jawią się jako zagadnienia pierwszoplanowe, a wszyscy zainteresowani przeglądają publikacje oraz webinary w poszukiwaniu odpowiedzi na kluczowe pytania o standard i bezpieczeństwo zdalnej pracy lekarza i innych pracowników medycznych. Warto zdać sobie sprawę, że dzisiejszy stan (nie)wiedzy to rezultat wielu lat zaniedbań, w których rozwojowi wspomnianych technologii komunikacji bezprzewodowej nie towarzyszyła adekwatna refleksja nad standardem działań lekarskich. Ale prześledźmy sprawę od początku.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.