Nowotwory skóry Terapia 2022, 6 ( 413 ) : 26 - 30
Mechanizmy lekooporności terapii systemowych czerniaka i badania nad przełamywaniem oporności na terapię
Mechanisms of drug resistance to systemic therapy for melanoma and research on overcoming resistance to therapy
Rozpoznanie przerzutowego czerniaka wiąże się ze złym rokowaniem, ponieważ jest to choroba oporna na leczenie cytostatykami. W ostatnich latach opracowanie ukierunkowanych molekularnie inhibitorów drobnocząsteczkowych (hamujących kinazy BRAF i MEK) i immunoterapii zrewolucjonizowało leczenie chorych z czerniakiem i istotnie wydłużyło całkowite przeżycie tych pacjentów. Terapie ukierunkowane na kinazy BRAF i MEK (wemurafenib/kobimetynib, dabrafenib/trametynib, enkorafenib/binimetynib), które działają poprzez zahamowanie przekazywania sygnału w szlaku kinazy białkowej aktywowanej mitogenami (mitogen-activated protein kinase, MAPK) cechuje wysoki odsetek obiektywnych odpowiedzi (ORR). Kolejną grupą leków stosowanych u tych chorych są przeciwciała skierowane przeciwko cząsteczkom hamującym punkty kontrolne układu odpornościowego, tj. cytotoksyczny antygen związany z limfocytami T 4 (cytotoxic T cell antigen 4, CTLA-4) – ipilimumab oraz receptor programowanej śmierć komórki (programmed death 1, PD-1) – niwolumab, pembrolizumab. Leki te indukują trwałą regresję czerniaka u znaczącej grupy pacjentów poprzez umożliwienie przeciwnowotworowej odpowiedzi immunologicznej.
Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.
Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.
Dodaj komentarz