Żelazo jest integralnym składnikiem kilku metaloprotein, występuje głównie jako część hemu, jest niezbędne do transportu tlenu oraz do przenoszenia elektronów i reakcji katalitycznych. Wszechstronność biologiczna żelaza opiera się na jego zdolności do wiązania z białkami i działania jako donor i akceptor elektronów. Żelazo, przez utratę lub przyjęcie jednego elektronu, może łatwo przekształcić się między dwoma stanami utlenienia Fe2+ i Fe3+ (1). Żelazo bierze udział w ponad 180 reakcjach biochemicznych w organizmie – transport elektronów w reakcjach redoks (cytochromy), funkcje katalityczne (cytochrom P450, katalaza, peroksydaza) oraz odwracalne przechowywanie i transport tlenu (hemoglobina, mioglobina). Odgrywa także ważną rolę w produkcji neuroprzekaźników i jest niezbędne w synaptogenezie i mielinizacji. Fosforylacja oksydacyjna jest najbardziej krytycznym szlakiem biochemicznym, w który zaangażowane jest żelazo (2,5).

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.