Częstość występowania nieswoistych chorób zapalnych jelit (NChZJ) w ostatnich latach gwałtownie wzrasta na całym świecie (1,2). Patogeneza zarówno choroby Leśniowskiego–Crohna, jak i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego nie została do końca wyjaśniona. Prócz czynników genetycznych, które nie poddają się modyfikacji, odkryto szereg czynników modyfikowalnych, jak mikrobiom jelitowy, styl życia czy dieta.

Wiele ostatnich badań wykazało zmiany w mikrobiomie jelitowym osób cierpiących na NChZJ. U chorych obserwuje się ogólny spadek różnorodności mikrobiomu, w tym spadek Lactobacillus Firmicutes, Bacteroides sp., Bifidobacterium sp. oraz nadmierny wzrost Eschericha coli, Fuscobacterium, Haemophilus parainfluenzae, Eikenella corrodens, Gemella moribillum (3,4). Co więcej, w nieswoistym zapaleniu jelit (inflammatory bowel disease, IBD) błona śluzowa jelit wykazuje zwiększoną przepuszczalność, w tym dla antygenów bakteryjnych. Prowadzi to do aktywacji układu odpornościowego (5).

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.