Refluks żołądkowo-przełykowy (gastroesophageal reflux, GER) i związana z nim choroba refluksowa (gastroesophageal reflux disease, GERD) jako objaw czy zaburzenie zawsze występował u ludzi, w tym u dzieci. Wcześniej nie był tak nazwany lub postrzegany, względnie objawy przypisywano innym schorzeniom. W latach 70. ubiegłego wieku u dorosłych, a później w latach 80. u dzieci, gdy powstały możliwości obiektywnej analizy i oceny tego zjawiska, za sprawą 24-godzinnego monitorowania pH przełyku, temat ten zaczął wzbudzać coraz większe zainteresowanie kliniczne. Zaczęły pojawiać się opracowania naukowe analizujące to zjawisko, również u dzieci (1). Od tego czasu dokładnie poznano fizjologię i patomechanizm refluksu żołądkowo-przełykowego. Za główny mechanizm refluksu przyjmuje się przejściowe relaksacje dolnego zwieracza przełyku (transient lower esophageal sphincter relaxations, TLESR). Powstawały wytyczne i zalecenia opracowane przez towarzystwa naukowe zawierające wskazówki jak diagnozować i leczyć patologiczny refluks (2,3). Co pewien czas podlegają aktualizacji w oparciu o wyniki prowadzonych badań i zdobytych doświadczeń.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.