Bilastyna została wprowadzona do lecznictwa w 2010 roku. To, co w istotny sposób odróżnia ją od innych leków przeciwhistaminowych to fakt, że nie jest metabolitem innego pierwszorzędowego leku przeciwhistaminowego, a także nie jest izomerem optycznym innego dostępnego już leku przeciwhistaminowego. Bilastyna charakteryzuje się wysokim stopniem wybiórczości w stosunku do receptorów H1, z równoczesnym brakiem powinowactwa do innych receptorów, takich jak receptory muskarynowe, adrenergiczne czy serotoninergiczne, co w konsekwencji, przy wysokiej skuteczności przeciwhistaminowej, zmniejsza znacząco ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, które do tej pory limitowały możliwość stosowania leków przeciwhistaminowych w różnych populacjach pacjentów (1–3).

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.