Czytelnia on-line

Pediatria, alergologia i gastroenterologia Terapia 2023, 2 ( 421 ) :  16  -  19

Nietolerancja histaminy – czy takie rozpoznanie można ustalić u dzieci?

Histamine intolerance. Is it possible to make such a diagnosis in children?

Summary: Histamine is naturally found in the human body. It acts as a mediator of inflammatory processes, and allergic reactions. Moreover, it is a neurotransmitter that stimulates the secretion of gastric acid. It is also found in many food products we, mainly in highly processed products with the use of fermentation. Histamine intolerance (HIT) is a non-immunological pathology. It is defined as an imbalance between the histamine accumulated in the body and the ability to degrade it. Histamine intolerance in children can be either primary (genetic) or secondary – caused by, for example, another disease, ingested food or drugs. Gastrointestinal symptoms (chronic, diffuse abdominal pain, diarrhoea, vomiting and flatulence) seem to be most common among paediatric patients with HIT. So far, no unequivocal algorithm for histamine intolerance diagnosis in children has been developed. Based on the data from the literature, a possible diagnostic scheme in children with suspicion of histamine intolerance is proposed in this paper. Available treatment methods are also discussed.
Keywords: histamine, histamine intolerance, children
Słowa kluczowe: histamina, nietolerancja histaminy, dzieci

Histamina występuje w organizmie ludzkim naturalnie. Pełni ona funkcję mediatora procesów zapalnych, odczynu alergicznego oraz neuroprzekaźnika, który pobudza wydzielanie kwasu żołądkowego. Występuje również w wielu spożywanych przez nas artykułach żywnościowych, przede wszystkim wytwarzanych i dojrzewających przy udziale procesów fermentacyjnych.

Działanie histaminy w organizmie ludzkim obserwujemy na skutek pobudzenia 4 receptorów histaminowych (H1 , H2 , H3 , i H4 ), które są ulokowane na różnych tkankach odpowiadających za efekt histaminowy (1). Pobudzenie receptora H1 prowadzi do skurczu mięśni gładkich, rozszerzenia naczyń krwionośnych i następowego spadku ciśnienia, zwiększenia wydzielania śluzu na błonach śluzowych oraz wzrostu napięcia układu parasympatycznego. Stymulacja receptora H2 nasila wydzielanie soku żołądkowego i gruczołów surowiczo-śluzowych dróg oddechowych, a także zwiększa napięcie układu parasympatycznego. Receptor H3 występuje przede wszystkim w błonie komórkowej neuronów i bierze udział w regulacji procesu neurotransmisji. Receptor H4 jest rozlokowany głównie w układzie immunologicznym. Jego ekspresja zależy od działania interleukiny 10 i 13.

Zdjęcie: Photogenica.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.

Inne prace autorów:

Dodaj komentarz