Arystoteles wierzył, że myszy powstają z brudnego siana, szczury – ze starych szmat, a muchy z psującego się mięsa. Pogląd ten, znany jako teoria samorództwa, był powszechny aż do VII wieku, kiedy to Francesco Redi udowodnił, że robaki w gnijącym mięsie nie powstają samoistnie. Całkowicie teorię tę (zwaną także abiogenezą) obalił w 1857 roku Ludwik Pasteur, ogłaszając, że czynniki przyczyniające się do procesów gnilnych mięsa występują w powietrzu (1,2).

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.