Duża częstość występowania objawów choroby refluksowej przełyku (gastroesophageal reflux disease, GERD) w populacji osób dorosłych sprawia, że pacjenci mogą pozostawać pod opieką lekarzy różnych specjalności – medycyny rodzinnej, gastroenterologii, laryngologii, pulmonologii, chirurgii. Dlatego też należy sformułować spójne, wystandaryzowane zasady diagnostyki i leczenia pacjentów z chorobą refluksową przełyku. Lekarz sprawujący nadzór nad chorym powinien opracować plan opieki obejmujący staranną ocenę objawów sugerujących GERD, wybór terapii (z wyjaśnieniem potencjalnego ryzyka i korzyści) oraz zasady ew. leczenia przewlekłego. W ostatnich latach opublikowano kilka ważnych rekomendacji, które podkreślają konieczność potwierdzenia rozpoznania GERD, personalizację terapii, a w opiece przewlekłej jej ewentualną deeskalację. W 2022 roku na łamach „Polskiego Archiwum Medycyny Wewnętrznej” został opublikowany konsensus Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii (PTG-E) dotyczący postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w chorobie refluksowej przełyku (1). Ponadto w 2022 roku na łamach Clinical Gastroenterology and Hepatology ukazała się aktualizacja zaleceń ekspertów American Gastroenterological Association dotycząca spersonalizowanej opieki nad pacjentem z GERD, a w 2023 roku opublikowano drugą wersję konsensusu z Lyonu, ze zmodyfikowanymi kryteriami rozpoznawania GERD (2,3).

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.