Czytelnia on-line

Pneumonologia Terapia 2019, 1 ( 372 ) :  32  -  34

Czy glikokortykoidy mogą zahamować naturalny spadek FEV1 u chorych na POChP?

Do corticosteroids stop natural decline of FEV1 in chronic obstructive pulmonary disease?

Summary: Chronic obstructive pulmonary disease (COPD) is a progressive inflammatory disease characterized by bronchial obstruction that leads to airway limitation. Severity assessments for COPD are established using pulmonary function tests such as FEV1 (forced expiratory volume in 1 second) and FVC (forced vital capacity) assessed by spirometry. Management options are usually established using clinical examination with TDI or MRC and the number of exacerbations. COPD treatment helps improve quality of life and reduce symptoms, the number of exacerbations and mortality. As the first choice therapy, current guidelines recommend LAMA (long-acting muscarinic antagonists) alone or with LABA (long-acting b2-agonists) and inhaled corticosteroids (ICS), depending on the severity of the disease and the history of exacerbations. In acute exacerbations, systemic corticosteroids are recommended. Several studies have discovered that ICS are prescribed in less severe COPD. LABA in combination with ICS and systemic corticosteroids improves both post dose and through FEV1 compared with placebo. The results of many randomized studies and meta-analyses suggest that LABA + LAMA better improves FEV1 compared to LABA + ICS. In spite of data indicating that corticosteroids slightly improve air flow obstruction, the rate of decline of FEV1 is not affected by therapy with inhaled or systemic corticosteroids.
Keywords: chronic obstructive pulmonary disease, forced expiratory volume in 1 second, COPD treatment, corticosteroid
Słowa kluczowe: przewlekła obturacyjna choroba płuc, natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa, leczenie POChP, glikokortykoidy

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) z definicji jest chorobą o podłożu zapalnym, postępującą w swoim przebiegu i doprowadzającą do nieodwracalnej obturacji dróg oddechowych. Schorzenie to rozpoznaje się na podstawie wywiadu narażenia na czynniki ryzyka choroby (np. palenie tytoniu, zanieczyszczenia powietrza środowiskowe, zawodowe), występowania objawów przewlekłego zapalenia oskrzeli oraz stwierdzenia w badaniu spirometrycznym obturacji wyrażonej wartością wskaźnika FEV1/VC (natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej [forced expiratory volume in 1 second] do natężonej pojemności płuc [vital capacity]) < 70% lub poniżej 5. percentyla po podaniu krótko działającego leku rozszerzającego oskrzela. Stopień zwężenia oskrzeli określa się na podstawie odsetka wartości należnej FEV1.

Zdjęcie: Photogenica.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.

Inne prace autorów:

Dodaj komentarz