Najczęściej wykorzystywane badania czynnościowe układu oddechowego, takie jak spirometria i pletyzmografia, odpowiadają głównie na pytania o to jak dużo i w jakim tempie powietrze przenoszone jest do układu oddechowego oraz w drugą stroną, dają także wgląd w sprężyste i niesprężyste właściwości układu oddechowego. Wyniki tych badań pozwalają jedynie na wysunięcie pewnych hipotez dotyczących wymiany gazowej (np. że w przypadku bardzo nasilonej restrykcji lub obturacji oskrzeli będzie zaburzona), nie pozwalają jednak na ocenę ilościową. Dwa podstawowe badania oceniające wydajność wymiany gazowej w płucach to badanie gazometryczne krwi tętniczej i oznaczenie zdolności (pojemności) dyfuzyjnej dla tlenku węgla (diffusing capacity of the lung for carbon monoxide, DLCO). Większość lekarzy jest przyzwyczajona właśnie do tej nazwy i skrótu DLCO, w ostatnich latach coraz częściej zaleca się stosowanie nazwy współczynnik transferu płucnego dla tlenku węgla (lung transfer factor for CO, TLCO).

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.