Ostra biegunka infekcyjna jest powszechnym problemem w pediatrii. Podstawowym sposobem leczenia jest nawadnianie doustne lub enteralne przez zgłębnik nosowo-żołądkowy doustnym płynem nawadniającym (DPN), a w przypadku ciężkiego odwodnienia, nawadnianie dożylne (1–3). Niestety, DPN nie wpływa na czas trwania i nasilenie biegunki, z czego wynika zainteresowanie lekami przeciwbiegunkowymi. Racekadotryl, antagonista receptorów enkefalinowych, jest jedną z opcji leczenia, ale jego stosowanie w różnych grupach pacjentów wymaga dokładnej oceny. Celem artykułu było zilustrowanie ogólnych zasad leczenia ostrej biegunki bez względu na wiek i etiologię oraz zasadności stosowania racekadotrylu w różnych sytuacjach klinicznych.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.