Ból barku jest bardzo rozpowszechnionym schorzeniem, prowadzącym do niepełnosprawności funkcjonalnej (1,2). Diagnostyka różnicowa uszkodzeń barku to ważny element pracy lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (POZ). Pacjenci zgłaszają się do lekarza POZ albo z niewielkimi objawami, trwającymi stosunkowo krótko (tj. mniej niż 3 miesiące), albo z poważniejszymi objawami, trwającymi przez dłuższy czas (tj. ponad 12 miesięcy) (3). Ból barku czy jego osłabienie często prowadzi do przedłużonej nieobecności w pracy, wpływa też na jakość życia i obciąża zarówno pacjenta, jak i system opieki zdrowotnej (1).

Ból barku jest drugą najczęstszą dolegliwością dotyczącą układu kostno-szkieletowego występującą na poziomie POZ i trzecią najczęstszą lokalizacją bólu w tym układzie (4). Pacjenci zgłaszający się z bólem barku stanowią 1/3 wszystkich konsultacji u lekarzy POZ (1,2). Osoby te dodatkowo powracają na rekonsultacje, gdyż ból często staje się przewlekły. Zgłaszając się do POZ, są przekierowywane do specjalistów, co oznacza długi czas oczekiwania na konsultacje z ortopedą, neurologiem, reumatologiem i innymi specjalistami.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.