Czytelnia on-line

Medycyna rodzinna Terapia 2025, 6 ( 449 ) :  86  -  99

Widzę hiperurykemię – myślę allopurynol. Rola kwasu moczowego i allopurynolu w chorobach układu sercowo-naczyniowego

I See Hyperuricemia – I Think Allopurinol. The Role of Uric Acid and Allopurinol in Cardiovascular Disease

Summary: Hyperuricemia, defined as elevated serum uric acid concentration, is an increasingly common metabolic disorder in the general population, especially in developed countries. Increasing evidence suggests that it is not only a risk factor for gout, but also a significant modulator of cardiovascular risk. Pathophysiological mechanisms linking hyperuricemia with cardiovascular disease include: oxidative stress, endothelial dysfunction, activation of the renin–angiotensin–aldosterone system, and promotion of inflammatory processes and vascular fibrosis. Population studies and meta-analyses have shown that the risk of cardiovascular events and mortality increases with uric acid concentrations above 5–6 mg/dl. Treatment of hyperuricemia should include lifestyle modification and pharmacotherapy, primarily with allopurinol, a xanthine oxidase inhibitor. Numerous clinical studies confirm its beneficial effect on cardiovascular prognosis, especially with long-term use and appropriate dosing (above 300 mg/day). In addition, allopurinol has a nephroprotective effect and improves endothelial function. Given the growing evidence, the authors postulate a broader inclusion of uric acid concentration assessment in the routine diagnostics of patients with cardiovascular diseases and consideration of early pharmacological treatment, even in the absence of gout symptoms.
Keywords: hyperuricemia, uric acid, cardiovascular diseases, oxidative stress, allopurinol
Słowa kluczowe: hiperurykemia, kwas moczowy, choroby sercowo-naczyniowe, stres oksydacyjny, allopurynol

Stężenie kwasu moczowego w surowicy mieści się w zakresie 180–360 mikromoli/l (3–6 mg/dl), chociaż niektóre grupy ekspertów definiują hiperurykemię jako stężenie przekraczające 420 mikromoli/l (7 mg/dl) (1). Podwyższone stężenie kwasu moczowego w surowicy coraz częściej stwierdza się w krajach wysoko rozwiniętych (2). Według danych z badania National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) 2007–2016, wykazano, że częstość występowania hiperurykemii w Stanach Zjednoczonych wynosiła 20,2% wśród mężczyzn i 20,0% wśród kobiet (3). W Unii Europejskiej szacuje się, że 11,9–25,0% dorosłej populacji ma hiperurykemię (4). Podobne obserwacje dotyczą polskiej populacji. W badaniu PolSenior, obejmującym 4028 osób w wieku ≥65 lat, wykazano, że hiperurykemia występowała u 23,1% z nich (28,2% kobiet i 24,7% mężczyzn) (5). W tym miejscu warto wspomnieć o badaniach polskich, z których wynika, że wśród hospitalizowanych chorych z bardzo wysokim ryzykiem sercowo-naczyniowym stężenie kwasu moczowego przekraczającego wartość 300 mikromoli/l stwierdzono u 70% badanych, a wśród chorych o mniejszym ryzyku sercowo-naczyniowym u 56% badanych (6). Z kolei w losowo wybranej grupie chorych hospitalizowanych z powodów internistycznych, nieleczonych preparatami obniżającymi stężenie kwasu moczowego, urykemię przekraczającą wartość 339 µmol/l stwierdzono u 50% badanych (7).

Zdjęcie: Photogenica.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.

Inne prace autorów:
  • lek. Stanisław Surma 1). Klinika Chorób Wewnętrznych i Farmakologii Klinicznej, Katedra Farmakologii, Śląski Uniwersytet Medyczny, 2). Zakład Kardiologii Prewencyjnej i Lipidologii, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
  • prof. dr hab. n. med. Artur Mamcarz III Klinika Chorób Wewnętrznych i Kardiologii, Warszawski Uniwersytet Medyczny

Dodaj komentarz