Czytelnia on-line

Medycyna bólu Terapia 2025, 7 ( 450 ) :  52  -  62

Zastosowanie kriolezji w leczeniu bólu

Use of cryotherapy for managing pain

Summary: The analgesic effects of ice packs were already known in ancient times. Cold treatment has evolved from superficial application to the precise administration of very low temperatures directly to nerve tissue using a probe. In modern medicine, the use of extremely low temperatures for pain treatment is called cryoanalgesia. The development of cryoablation equipment has progressed alongside advancements in imaging techniques, particularly ultrasonography, which has revolutionized interventional pain management. Thanks to the use of modern cryoablation devices and contemporary imaging methods – allowing for excellent visualization of the nervous system structures being frozen – it is possible to achieve long-lasting pain relief while minimizing potential complications. A major advantage of cryoneuroablation procedures is their repeatability. Under the influence of cold, the axon is damaged, while its sheath – the endoneurium – remains intact. This enables regeneration without the formation of neuromas. Indications for the procedure include numerous conditions involving both chronic and acute pain. The effectiveness of the procedure depends on proper patient selection, which should include performing a diagnostic-prognostic nerve block. It is important to remember that all interventional procedures should be part of a multimodal pain management strategy. To achieve long- -term effects – especially in musculoskeletal pain – it is necessary to incorporate physiotherapy, exercise, lifestyle changes, and dietary modifications.
Keywords: cryotherapy, cryoanalgesia, pain management, chronic pain, acute pain
Słowa kluczowe: kriolezja, krioanalgezja, leczenia bólu, ból przewlekły, ból ostry

Poddawanie tkanek działaniu niskiej temperatury jest szeroko stosowane we współczesnej medycynie. Oczekiwany efekt zabiegu zależy od wielu czynników, ale przede wszystkim od zastosowanej temperatury i rodzaju eksponowanej tkanki.

Terapeutyczne działanie niskiej temperatury wykorzystywane było już przez starożytnych Egipcjan, a efekt analgetyczny i przeciwzapalny okładów z lodu opisywał w 460 r. p.n.e. Hipokrates (1). Stosowanie zimna w medycynie ewoluowało z aplikacji powierzchniowej (krioterapia) do precyzyjnego mrożenia różnych tkanek i narządów (kriochirurgia). Jako pierwszy zamrażanie tkanek (krioablacja) w celach terapeutycznych opisał brytyjski lekarz James Arnott (1797–1883). Używając skruszonego lodu i soli w temperaturze -20°C zamrażał guzy nowotworowe piersi, pęcherza i skóry, co spowalniało ich wzrost, zmniejszało krwawienie i ból (2). W 1866 r. Richardson opisał zastosowanie sprayu eterowego do znieczulenia miejscowego skóry. Pomimo powszechnie znanego efektu analgetycznego zimna, na urządzenia do krioanalgezji trzeba było czekać do 1961 r., kiedy Cooper i wsp. uzyskali na końcu cienkiej rurki temperaturę -190° przy użyciu ciekłego azotu (3). Ten wynalazek dał początek nowoczesnej krioablacji.

Zdjęcie: Photogenica.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.

Inne prace autorów:

Dodaj komentarz