Choroby nowotworowe stanowią jedną z głównych przyczyn zachorowań i śmiertelności w ludzkiej populacji. W 2018 r. stwierdzono ok. 18,1 mln nowych zachorowań na nowotwory i 9,6 mln spowodowanych nimi zgonów. Ból towarzyszący chorobie nowotworowej jest jednym z najczęstszych objawów i istotnym problemem klinicznym dla tej grupy pacjentów w każdym okresie tej choroby. Odczuwa go nawet 55% pacjentów w czasie aktywnej terapii przeciwnowotworowej i ok. 66% chorych w zaawansowanej fazie choroby. Aż 38% z nich odczuwa ból o natężeniu od umiarkowanego do silnego (wg skali numerycznej [Numerical Rating Scale, NRS] > 5). Podstawowym celem leczenia bólu u pacjentów z nowotworami jest osiągnięcie na tyle dobrej jego kontroli, aby jakość życia chorego pozostała jak najlepsza. Farmakoterapia to podstawa leczenia przeciwbólowego u chorego na nowotwór, niemniej do osiągnięcia najlepszej możliwej kontroli objawowej mogą być potrzebne interwencje radioterapeutyczne, anestezjologiczne, neurochirurgiczne, psychologiczne, fizjoterapeutyczne, socjalne i/lub duchowe (1,2).

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.