Inhibitory pompy protonowej (IPP) to grupa leków, będących słabymi zasadami, których działanie polega na hamowaniu wydzielania kwasu solnego przez pompę protonową, głównie w komórkach okładzinowych żołądka. Jest to stosunkowa nowa grupa leków, wprowadzona do schematów leczenia po raz pierwszy w 1988 r. w Stanach Zjednoczonych (omeprazol). Leki te mają stosunkowo krótki okres półtrwania, natomiast czas niezbędny do syntezy nowych pomp protonowych wydłuża subiektywny efekt działania leku. Popularność inhibitorów pompy protonowej wynika zarówno z ich skuteczności, jak i profilu bezpieczeństwa. Jednocześnie część lekarzy zapomina o efektach ubocznych, których IPP mogą być powodem.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.