Podstawą leczenia najczęstszych przewlekłych chorób układu oddechowego, takich jak astma i POChP, jest podawanie leków drogą wziewną, głównie celem uzyskania jak najszybszego efektu terapeutycznego przy maksymalnym ograniczeniu objawów niepożądanych wywołanych lekiem. Skuteczność leczenia zależy od rodzaju zastosowanego urządzenia oraz pacjenta – jego wieku, płci, koordynacji i innych cech osobniczych. Złotą zasadą jest spersonalizowany dobór inhalatora, dostosowanego do cech pacjenta. W praktyce klinicznej lekarz ma do wyboru trzy wiodące urządzenia do podawania leku w aerozolu, są to inhalatory ciśnieniowe (pMDI), inhalatory proszkowe (DPI) i nebulizatory. Każde z tych urządzeń ma swoje zalety i wady, opisane w licznych publikacjach.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.