Czytelnia on-line

Choroby wieku podeszłego Terapia 2022, 12 ( 419 ) :  22  -  28

Hipoglikemia jako problem cukrzycy w starości

Hypoglycemia as a problem of diabetes in old age

Summary: Older patients with diabetes have a significantly greater risk of hypoglycemia. Many factors influence hypoglycemia risk: increasing age, physical and cognitive disability, frailty and sarcopenia, renal failure, and other accompanying diseases, as well as the use of insulin and sulfonylureas. Due to the negative consequences of hypoglycemia in old age, avoiding it is becoming a priority in treating patients. Therefore, it is essential to properly select hypoglycemic drugs, as they differ in hypoglycemia risk. Diabetes therapy should consider individual patients' characteristics and comprehensive geriatric assessment results. Educating older patients and their caregiver is essential in the hypoglycemia prevention strategy. In addition, it should consider the principles of glycemic monitoring, detection, and management of hypoglycemia.
Keywords: hypoglycemia, elder people, risk factors, consequences of hypoglycemia, prevention
Słowa kluczowe: niedocukrzenie, osoby starsze, czynniki ryzyka, następstwa hipoglikemii, zapobieganie

Epidemiologia cukrzycy w starości

Cukrzycę stwierdza się u ok. 1/4 osób po 65. r.ż., a u 1/2 rozpoznać można stan przedcukrzycowy, tj. nieprawidłową glikemię na czczo (wartość glikemii we krwi żylnej w zakresie 100-125 mg/dl) lub upośledzoną tolerancję węglowodanów (wartości glikemii w 120. minucie doustnego testu tolerancji glukozy z obciążeniem 75 g glukozy - OGGT - w zakresie 140-199 mg/dl). W ogólnopolskich badaniach PolSenior2, zrealizowanych w latach 2017-2018, cukrzycę zdiagnozowano u ok. 20% kobiet i 24% mężczyzn po 60. r.ż. w Polsce, a stany przedcukrzycowe u 18,7% kobiet i 23,5% mężczyzn (1). Starzenie się polskiej populacji oraz szerokie rozpowszechnienie czynników ryzyka cukrzycy powodować będzie w kolejnych latach wzrost liczby przypadków tej choroby (2). Obok zaawansowania wieku kalendarzowego (z którym idzie w parze upośledzenie wydzielania insuliny przez komórki beta trzustki, szczególnie po bodźcu pokarmowym), wystąpieniu cukrzycy typu 2 - najczęstszego typu cukrzycy u starszych osób - sprzyjają: otyłość, szczególnie otyłość brzuszna, niska aktywność fizyczna, sarkopenia i insulinooporność. W okresie starości można także spotkać przypadki cukrzycy typu 1 (insulinozależnej, na którą pacjent zachorował zwykle w młodszym wieku) oraz cukrzycy spowodowanej innymi, konkretnymi przyczynami (np. zaburzeniami funkcji tarczycy, nadnerczy, chorobami trzustki, stosowaniem leków diabetogennych, takich jak glikokortykoidy, tiazydy, neuroleptyki i inne).

Zdjęcie: Photogenica.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.

Inne prace autorów:

Dodaj komentarz