Od wielu lat witamina D stanowi przedmiot dużego zainteresowania: naukowcy poświęcają jej mnóstwo badań, na rynku farmaceutycznym dostępnych jest sporo jej preparatów, zarówno w postaci leków, jak i suplementów, a międzynarodowe i krajowe towarzystwa medyczne co kilka lat ustalają kolejne zalecenia dotyczące ich przyjmowania. W niniejszym artykule omówiono krótko naturalne źródła witaminy D, jej metabolizm w ustroju, działanie oraz zasady rozpoznawania i leczenia jej niedoboru w poszczególnych grupach ryzyka. Starano się przy tym odpowiedzieć na szereg pytań, istotnych z punktu widzenia lekarza praktyka: Czy rzeczywiście wciąż za mało osób z populacji ogólnej przyjmuje preparaty witaminy D? Zgodnie z doniesieniami, w USA stosuje je ok. 20% całej populacji dorosłych, przy czym odsetek jest największy wśród dzieci i seniorów (1). Czy to dużo, czy mało? Jakie są grupy ryzyka niedoboru witaminy D? Czy zdrowi dorośli powinni przyjmować witaminę D? Jeśli tak, to którzy? I czy tylko w okresie jesienno-zimowo-wiosennym, czy jednak przez cały rok? U kogo oznaczać stężenie witaminy D? Czym my, lekarze, powinniśmy się kierować w codziennej praktyce?

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.