Pierwsze wytyczne leczenia astmy opracowane przez ekspertów GINA ukazały się w 1995 roku i porządkowały wówczas wiedzę dotyczącą samej choroby i możliwości jej leczenia (1). Od 2002 roku niemal co roku są aktualizowane w oparciu o nowe wyniki badań klinicznych i obserwacyjnych. W 2002, 2006 i 2014 roku zmiany były na tyle istotne, że określono je mianem rewizji. Dokument z 2019 roku, choć nie jest nazywany rewizją, istotnie zmienił nasze podejście do leczenia, odchodząc od sztywnego schematu dawkowania wziewnych glikokortykosteroidów na rzecz, wyłącznego lub dodanego do stałej ich dawki, stosowania ich na żądanie w połączeniu z szybko działającym lekiem rozkurczowym z lub bez podstawowej ich dobowej dawki (2). Takie postępowanie prowadzi do lepszego dopasowania dawki do aktualnego przebiegu choroby. W przypadku astmy ciężkiej wprowadzenie fenotypowania choroby umożliwiło stosowanie leków biologicznych, których wysoką skuteczność potwierdzono w dobrze zdefiniowanych grupach chorych na ciężką astmę oskrzelową. Raport z 2022 roku jest kontynuacją zmian zapoczątkowanych w 2019 roku, a modyfikacje w wytycznych mają wspierać, wyjaśnić i ułatwić realizację celu, jakim jest poprawa kontroli astmy i zwiększenie bezpieczeństwa terapii z uwzględnieniem w tym procesie roli samego pacjenta (3).

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.