Krótko działające β2-mimetyki (short acting β2-agonists, SABA) w aerozolu zostały wprowadzone do terapii astmy w latach 70. XX wieku i obecnie są najczęściej i najchętniej stosowanymi przez pacjentów na całym świecie lekami na astmę. Zapewniają szybkie łagodzenie objawów astmy dzięki właściwościom bronchodylatacyjnym, chronią przed dusznością wywołaną wysiłkiem fizycznym i ekspozycją na alergen. Aż do 2019 roku wydawało się, że SABA mają ugruntowaną pozycję jako najważniejsze leki ratunkowe w astmie i leki pierwszego rzutu u pacjentów z de novo rozpoznaną astmą, mimo nie najlepszych doniesień prasowych z lat 70. i 80., kiedy to epidemie nagłych zgonów z powodu astmy w Anglii, Walii, Szkocji, Irlandii, Australii i Nowej Zelandii utożsamiano ze wzrostem zużycia izoprenaliny (nieselektywnego β-mimetyku) (1), a potem fenoterolu (zaliczanego do selektywnych β2-mimetyków, ale z pewnym powinowactwem do β1-receptorów) (2,3). W 1989 r. w Nowej Zelandii fenoterol wycofano ze sprzedaży, co przyniosło zmniejszenie śmiertelności w tym kraju z powodu astmy (4).

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.