Astma, alergia i POChP Terapia 2019, 8 ( 379 ) : 58 - 64
Mepolizumab w terapii ciężkiej astmy eozynofilowej – nowe doniesienia
Mepolizumab in therapy of severe eosinophilic asthma – new reports
Astma oskrzelowa, zgodnie z międzynarodowymi standardami diagnostyki i terapii GINA (1), jest definiowana jako heterogenna jednostka chorobowa, u której podłoża leży przewlekły proces zapalny toczący się w drogach oddechowych. W zapaleniu tym biorą udział głównie eozynofile, komórki tuczne, limfocyty Th2 i komórki prezentujące antygen. Zapalenie w drogach oddechowych jest przyczyną nadreaktywności oskrzeli, tzn. skłonności do skurczu mięśni gładkich oskrzeli i obturacji dróg oddechowych w wyniku ekspozycji na czynniki swoiste (alergeny) i nieswoiste (np. wysiłek, zimne powietrze, zapachy). Wśród objawów klinicznych zgłaszanych przez pacjenta dominują: duszność, świsty, kaszel lub ucisk w klatce piersiowej. Heterogenność obrazu klinicznego astmy wynika ze zmiennej częstości i nasilenia objawów, które ustępują samoistnie lub pod wpływem zastosowanego leczenia.
Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.
Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.
Dodaj komentarz