Zrozumienie komórkowych i molekularnych podstaw zaburzeń patofizjologicznych leżących u podłoża rozwoju przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) przełożyło się współcześnie na bardziej biologicznie zorientowane schematy klasyfikacji choroby, które niosą ze sobą konkretne implikacje terapeutyczne. Jest to o tyle istotne, że POChP stanowi obecnie poważny problem medyczny, społeczny i ekonomiczny, zarówno w Polsce, jak i na świecie. Częstość występowania tej jednostki nozologicznej w populacji osób powyżej 40. r.ż. wynosi ok. 10%. Średnio 8,5% kobiet oraz 11,8% mężczyzn w tym przedziale wiekowym może już chorować na POChP (1–3). Uwagę zwraca fakt, że choroba może się rozwinąć u 3-11% osób niepalących. Liczba wszystkich chorych na świecie szacowana jest na ok. 380 mln. Krajowe badania epidemiologiczne wskazują, że w Polsce jest ok. 2 mln pacjentów po 30. r.ż., tj. ok. 10% tejże populacji.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.