Czytelnia on-line

Nefrologia i transplantologia Terapia 2019, 2 ( 373 ) :  2  -  10

Zakażenia CMV po przeszczepieniu narządów

Cytomegalovirus infection in transplant recipients

Summary: Cytomegalovirus remains the most significant infectious pathogen in transplant recipients. It causes both direct (CMV disease) and indirect effects, including allograft injury, post-transplant diabetes mellitus, malignancies (post-transplant lymphoproliferative disorder, PTLD), cardiovascular complications, opportunistic infections leading to reduced patient and graft survival. Renal transplant recipients develop CMV infection either as asymptomatic or as symptomatic disease with attributable clinical presentation. Currently used antiviral drugs against CMV infection in renal transplant patients include: ganciclovir, valganciclovir, cidofovir and foscarnet. The treatment options for CMV infection are: preemptive therapy, treatment of symptomatic infection or CMV disease, and dose reduction of the immunosuppressive therapy. Prevention of CMV especially in seronegative transplant recipients is also recommended. Both prophylaxis and preemptive therapy are effective in reducing the rate of CMV disease and mortality. A new challenge is delayed onset CMV disease revealing after termination of CMV prophylaxis. The Third International Consensus Guidelines on the Management of Cytomegalovirus in Solid-organ Transplantation that summarizes the updated recommendations was published in 2018.
Keywords: cytomegalovirus, transplantation, therapy, prophylaxis, preemptive therapy, direct effects, indirect effects
Słowa kluczowe: wirus cytomegalii, transplantacja, leczenie, profilaktyka, leczenie wyprzedzające, efekty bezpośrednie, efekty pośrednie zakażenia CMV

Wirus cytomegalii (CMV) należy do najważniejszych patogenów infekcyjnych u biorców przeszczepów narządowych i stanowi istotny problem ze względu na bezpośrednie ryzyko wywołania choroby oraz wywierane efekty pośrednie, co wpływa niekorzystnie na przeżycie pacjentów i czynność przeszczepionego narządu. Mimo istotnego postępu, jaki dokonał się w diagnostyce i leczeniu zakażenia CMV, udoskonalenia diagnostyki molekularnej i immunologicznej, zmniejszenia częstości zakażenia CMV oraz świadomości metod terapeutycznych, infekcja CMV pozostaje ważnym problemem klinicznym u biorców narządów. Dlatego infekcja CMV wymaga szybkiej diagnostyki, monitorowania, profilaktyki i skutecznej terapii przeciwwirusowej (1).

Zdjęcie: Photogenica.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.

Inne prace autorów:

Dodaj komentarz