Nefrologia i transplantologia Terapia 2019, 2 ( 373 ) : 12 - 14
Zarażenie wirusem BK u biorców przeszczepów nerki
BK virus infection in kidney transplant recipients
Wirus BK, po raz pierwszy wyizolowany w 1971 r., należy rodziny Polyomaviridae, która obejmuje kilkanaście bezotoczkowych wirusów zawierających podwójną nić DNA. Znaczenie kliniczne mają przede wszystkim opisany w tym artykule wirus BK oraz wirus JC, będący czynnikiem etiologicznym postępującej wieloogniskowej encefalopatii. Chociaż przeciwciała skierowane przeciwko obu wirusom wykrywa się u 70–90% populacji w Europie i Stanach Zjednoczonych (1,2), to należy podkreślić, że oba wirusy uaktywniają się jedynie u osób z zaburzeniami odporności na skutek pierwotnych lub wtórnych niedoborów odporności albo stosowanego leczenia immunosupresyjnego.
Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.
Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.
Dodaj komentarz