Takrolimus, inhibitor kalcyneuryny, jest podstawowym lekiem immunosupresyjnym stosowanym w profilaktyce odrzucania przeszczepu u biorców narządów unaczynionych. Obecnie na świecie i w Polsce ponad 80% pacjentów przyjmuje takrolimus w schematach leczenia immunosupresyjnego. Skuteczność i bezpieczeństwo takrolimusu potwierdzono w wielu randomizowanych badaniach klinicznych. Lek zarejestrowano w 1997 r. (Prograf®, Astellas). Takrolimus jest lekiem o niskiej biodostępności (20–25%) i wąskim indeksie terapeutycznym, wykazującym dużą zmienność między- i wewnątrzosobniczą, dlatego zalecane jest regularne monitorowanie stężenia leku we krwi (najniższego stężenia leku – C0, tuż przed podaniem kolejnej dawki). Jest metabolizowany przez cytochromy P-450 3A (CYP3A5), które znajdują się w układach mikrosomalnych jelit oraz wątroby, i wydzielany głównie do żółci, w niewielkim stopniu z moczem, nie ma więc konieczności modyfikowania dawek leków u chorych z różnym stopniem uszkodzenia nerek.

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.