Czytelnia on-line

Alergologia Terapia 2019, 4 ( 375 ) :  100  -  102

Leczenie pokrzywki w świetle najnowszych wytycznych EAACI/GA2LEN/EDF/WAO

Treatment of urticaria in the light of the latest EAACI/GA2LEN/EDF/WAO

Summary: This paper discusses some aspects of classification, diagnosis and treatment included in the latest EAACI/GA2LEN/EDF/WAO guideline for management of urticaria. The newest definition says that urticaria is characterized by presence of specific skin lesions (wheals), angioedema or coexistance of both. Urticaria is classified regarding its duration as acute (< 6 weeks) and chronic. Second classification depends on possibility of identifying trigger of onset. We can distiguish induced or spontaneous urticaria. Usually acute urticaria does not require deeper diagnosis and treatment while chronic obliges to differentially exclude other possibly life-threatening medical conditions. Second generation antihistmines are still first line treatment in chronic urticaria and its daily dose can be incresed 4 times comparing with standard. Some of the drugs, such as dapson or H2 receptor antagonists, previosuly recommended as a standard are no longer inclueded in the guideline, since its low strength of scientific evidence.
Keywords: urticaria, antihistamines, omalizumab, neoplasms
Słowa kluczowe: pokrzywka, leki przeciwhistaminowe, omalizumab, choroby nowotowrowe

Według najnowszej definicji pokrzywka to grupa chorób, dla których wspólnym mianownikiem jest występowanie wykwitów pokrzywkowych, obrzęku naczynioruchowego lub obu zmian jednocześnie (1). Typowe wykwity, czyli bąble pokrzywkowe, charakteryzują się trzema głównymi cechami:
• centralnym obrzękiem o zmiennym kształcie; bardzo często otoczonym refleksem rumieniowym;
• towarzyszącym świądem lub uczuciem pieczenia;
• ustępowaniem zwykle w ciągu 30 minut do 24 godzin.

Natomiast obrzęk naczynioruchowy charakteryzuje się:
• nagłym, dobrze odgraniczonym rumieniowatym lub w kolorze skóry obrzękiem głębszych warstw skóry właściwej i tkanki podskórnej lub błon śluzowych;
• czasem bólem, a rzadziej świądem;
• ustępowaniem wolniejszym niż w przypadku bąbli pokrzywkowych (obrzęk naczynioruchowy może utrzymywać się do 72 godzin).

Zdjęcie: Photogenica

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.

Inne prace autorów:
  • lek. Mateusz Marynowski Klinika Chorób Wewnętrznych, Astmy i Alergii, II Katedra Chorób Wewnętrznych, Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. N. Barlickiego, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
  • mgr Oliwia Brząkalska Klinika Chorób Wewnętrznych, Astmy i Alergii, II Katedra Chorób Wewnętrznych, Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. N. Barlickiego, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
  • dr n. med. Grzegorz Kardas Klinika Chorób Wewnętrznych, Astmy i Alergii, II Katedra Chorób Wewnętrznych, Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. N. Barlickiego, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
  • prof. dr hab. n. med. Piotr Kuna Klinika Chorób Wewnętrznych, Astmy i Alergii, II Katedra Chorób Wewnętrznych, Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. N. Barlickiego, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
  • prof. nadzw. dr hab. n. med. Michał Panek Klinika Chorób Wewnętrznych, Astmy i Alergii, II Katedra Chorób Wewnętrznych, Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. N. Barlickiego, Uniwersytet Medyczny w Łodzi

Dodaj komentarz