W Polsce leczenie astmy ciężkiej niekontrolowanej opiera się głównie na zastosowaniu systemowych glikokortykosteroidów (GKS), które są tanie, refundowane, łatwe w użyciu (doustna droga podania) i w porównaniu z terapiami biologicznymi stosunkowo łatwo dostępne dla każdego pacjenta. Niestety, leczenie nimi wiąże się z ryzykiem wystąpienia licznych i poważnych działań niepożądanych, wśród których należy wymienić: cukrzycę, zaćmę, jaskrę, zaburzenia afektywne, owrzodzenie żołądka i dwunastnicy, miopatie oraz osteoporozę, której powikłaniem są złamania patologiczne – niezwykle groźne zwłaszcza u starszych osób. Stosowanie doustnych GKS zwiększa również ryzyko chorób zakrzepowo-zatorowych i naczyniowo-sercowych, w tym nadciśnienia tętniczego, zawałów serca i udarów mózgu, zakrzepicy, jak również groźnej dla życia sepsy. Dodatkowo przewlekłe podawanie tej grupy leków powoduje szereg mniej poważnych klinicznie, ale dotkliwych dla pacjentów skutków ubocznych tj. otyłość typu Cushinga, związana z patologiczną redystrybucją tkanki tłuszczowej, obrzęki, zmiany skórne pod postacią: suchości skóry, teleangiektazji, rozstępów i atrofii skóry oraz zmian trądzikowych. Wspomnieć należy też o ryzyku wystąpienia groźnej dla zdrowia i życia chorego niewydolności kory nadnerczy związanej z nagłym odstawieniem doustnych GKS w przypadku długoterminowej terapii ich wysokimi dawkami (1,2).

Zaloguj się i przeczytaj bezpłatnie całą treść artykułu.

Nie masz jeszcze konta dostępowego?
Zarejestruj się bezpłatnie, a otrzymasz:
* dostęp do wszystkich doniesień oraz pełnych tekstów artykułów naukowych w naszej Czytelni,
* prawo do bezpłatnego otrzymywania newslettera "Aktualności TERAPIA" z przeglądem interesujących i przydatnych wiadomości ze świata medycyny oraz systemu ochrony zdrowia w Polsce i na świecie,
* możliwość komentowania bieżących wydarzeń oraz udziału w ciekawych quizach i konkursach.
Zapraszamy serdecznie, dołącz do naszej społeczności.